1. Araplardan Farslara, sonra divan yazınımıza geçmiş bir övgü koşuğu. 30-99 koşalı olur. Uyak düzeni bakımından gazele benzer. İlk koşa, doğuş uyaklı, öteki koşaların birinci dizeleri uyaksız, ikincileri doğuş ile uyaklı olur. Kasidenin bölümleri: a. başlangıç bölümü: : Kasidede konusu sevgi, sevgili, doğa ya da önemli olaylar olan giriş bölümü. b. övgü bülümü: [es. t. kasit = maksat, medih, methiye]: övülecek kişinin övüldüğü bölüm. c. övünüş: [es. t. fahriye]: Ozanın kendi kendini övdüğü bölüm. ç. tegazzül: Kimi keşidelere bir gazelin katılması ya da gazelin katıldığı bölümün adı. d. dua: Övülen kimse için dua edilen bölüm.
2. Kasideyi oluşturan kimi koşalar özel terimlerle adlandırılır: a. doğuş: [es. t. matla]:. 1. Gazel ve kasidelerin ilk koşası.
2. Ozanın, koşuklarından birine katmayıp yalnız bıraktığı uyaklı çift dize. b. girişlik: [es. t. girizgâh]: Kasidelerde başlangıç bölümünden övgü bölümüne geçişi sağlayan koşa. c. taç beyit: Kasidelerde ozanın adını ya da takma adını taşıyan koşa. ç. beyt-üt-kasit: kasidenin en güzel koşası. d. kesmelik: [es. t. makta]: Divan koşuğunda ozanın adını ya da takma adını taşıyan son koşa, son bağlam.
3. Konularına göre keşideler: a. tevhit: Tanrı'nın birliğine, ululuğuna övgü. b. mürsacat: Tanrı'ya yakarış. c. naat: Hz. Muhammet'e övgü. d. methiye: Bir kimseyi ya da bir şeyi övmek için yazılan kaside. A. Bunlar övgü konularına göre ad alır: cülusiye: Padişahın tahta çıkışını konu edinen kaside. suriye: Düğün törenlerini konu edinen kaside. ramazaniye: Konusu ramazanın gelişini kutlama olan kaside. bayramiye: [es. t. idiyye]: Konusu bayram kutlaması olan kaside. muharremiye: Muharrem ayında Hz. Hüseyin'in şehit edilmesini konu edinen kaside. B. Konusu mevsimler olan kasideler: Bahariye, sayfiye, şitaiye. C. Başka konularda yazılan kasideler: hamamiye, at kasidesi: [es. t. kaside-i rahşiye, rahşiye], av kaîidesi: [es. t. şikâriye] vb.
4. Kasideler uyak ve yedeklerinin son harflerine göre de adlandırılır: Uyaklarına göre: t kasidesi: [es. t. kaside-i taiye], r kasidesi: [es. t. kaside-i raiye] vb. gibi. Rediflerine göre: su kasidesi, adem kasidesi vb. II- Doğu Anadolu'da kısa öykülere verilen genel ad.

(Divan Edebiyatı) Konusu en çok övme olan ve en az onbeş yirmi beyti bulunan uzun gazel.

Bakınız: kısa öykü