kendiliğindenlik

1. Dışarıdan gelen hiç bir etkinin altında kalmaksızın kendi kendine oluşma.
2. Sıkılmak ve utanmak söz konusu olmaksızın davranışların özgürlüğü ya da esnekliği.
3. İçten gelen isteklerin kendiliğinden etkinliğe dönüşümü.

(Lat. spontaneus - kendiliğinden) : 1. Dıştan bir belirlenme ile değil, kendi kendine olan etkinlik doğrudan doğruya kendi iç itilimiyle etkin olma yeteneği.
2. (Kant'ta) Duyarlığın alıcılığına karşı, anlığın etkin oluşu.

1. Dış etkilerin zorlaması olmadan, içsel nedenlerle oluşan süreçlerin gerçekleşme niteliği.
2. Tarihsel evrimdeki zorunlu nesnel düzenliliğin gerçekleşmesi.

Kümeölçüm kuramında bir kümeyi oluşturan birimler arasındaki kalıplaşmış ve onamlı davranışların altında yatan devinimsel eğilim.