kilise

Hristiyan tapınağı.

1. Hristiyanlık inancını benimseyenlerin ibadetlerini yapmış oldukları yer, tapınak, Hristiyan mabedi.
2. Hristiyanlığın temel inanç konularında aynı görüşü paylaşan Hristiyan cemaati, ekolü. İmparator Kostantinos’un IV. yüzyılda Hristiyanlığa tanıdığı özgürlük ortamından önce mimari birim olarak herhangi bir kilisenin varlığına dair delil yoktur. Hristiyanlar I. yüzyılın sonuna kadar sinagoglarda ibadet ediyorlardı. Bu tarihlerde Yahudilerin onları sinagoga sokmama kararından sonra Hristiyanların evlerde toplanmış oldukları düşünülmektedir. M. IV. yüzyıldan itibaren oluşan serbest ortamdan sonra Hristiyanların toplu ibadet için özel mimari yapılar yaptıkları bilinmektedir.

İbadet etmek amacıyla inşa edilmiş halka açık yapıların adı olup, Yunanca ekklesia ‘topluluk, meclis’ kelimesiyle ilişkilidir. İlk kilise Antakya’daki Saint Pierre Kilisesi olup, Romalı askerlerden kaçan Hıristiyanlar tarafından kurulmuştur. Başlangıçta yapının temizliği ve bakımı ile görevli kişiler arasında zamanla hiyerarşik örgütlenme oluşmuş ve ruhban sınıfı ortaya çıkmıştır.

(Heykel) Hıristiyan tapınağı. a. bk. bazilika, tapınak, megaron.