koro

1. Toplu olarak melodili ya da ritimli sözleri söyleyen topluluk.
2. Yunancada önce dans edilen yere, sonra da şarkılı dansa ve bir de bunu yapanlara verilen ad. Antik tragedyada birbirlerine benzeyen ezgilerde seslerini birbirine uyumlayan ve dramatik olayın kahramanı karşısında onu gözleyen, yorumlayan, değerlendiren, kimi kez de olaya karışan topluluk.
3. Koronun bölümleri: Parodos (Giriş ezgisi-Kommos) (yakınma ezgisi-hareketlerle) Stasiman (olanları saptama ezgisi) - Exodas (Çıkış çizgisi).
4. Ortaçağda dinsel yapıtlarda ayrı ayrı bölümler arasında anlatım (epik) biçimde korolar vardır.
5. Elizabeth Tiyatrosunda ya da Shakespeare'de Koro adlı tek bir oyuncu, çok kez soytarı rolünde.
6. Klasik yapıtlarda koro, antik yapıtların etkisi altında yeniden kullanılmıştır. Örnek: Schiller: "Braut von Messina" (-Messina'lı Gelin).

Şarkıcılar topluluğu. İnsan sesinin toplu halde müzik icrâ ettiği oluşum. Türk müziğinin icrâ tarzında koro olmamasına rağmen Türk müziğinin modernleşme sürecinde devlet destekli müzik topluluklarının oluşturulması sebebiyle korolara özel önem verilmiştir. TRT, Kültür Bakanlığı ve devletin çoksesli müzik topluluklarında irili ufaklı birer koro oluşturulmuştur.

1. Ezgili ya da esgisiz ve tartımlı sözleri uyumlu bir biçimde birlikte söyleyen topluluk.
2. Antik Yunan tiyatrosunda önce dans edilen yere sonra da ezgili dansa ve bir de bunu yapanlara verilen ad.

Apsisle çapraz şahın arasında, kilise korosunun oturduğu kare kesitli bölüm.