koşma

Saz ozanlarının, on birli (6+5 ya da 4+4+3)hece ölçüsüyle sevgi ve doğa üzerine, sazla birlikte söyledikleri içsel koşuk. (Halk koşukları içinde en çok kullanılanıdır. En az üç en çok sekiz dörtlük olur.) Klasik bir koşmanın ilk dörtlüğünde birinci ile üçüncü dizeler ya bağımsızdır ya da uyaklıdır. İkinci ile dördüncü dizeler ise her zaman uyaklıdır. Öteki dörtlüklerin üçer dizesi kendi aralarında uyaklıdır, dördüncü dizeler ise uyakça ilk dörtlüğün ikinci ve dördüncü dizelerine bağlıdır. (Birinci dörtlüğü, çapraz uyaklı koşmalar da vardır.) abcb-çççb-dddb .... abab-cccb-çççb / Kimi zaman, ilk dörtlükte uyak düzeninin değiştiği olur: aaab. Bu durumda, birinci dörtlük, sonraki dörtlükler gibidir, koşma'ya düz koşma da denir. Koşmalar biçimleri bakımından halk yazınında temel örnektir.

Kıtaları dörder mısralı ve en az üç kıtadan oluşan halk edebiyatı biçimi. Halk edebiyatının yine halk ozanları tarafından en çok kullanılan şekillerinden biridir. Ezgileri bakımından yörelere göre çeşitlilik gösterir ve özel isimlerle anılır. Örneğin Yelpük koşma, Acem koşması, Sıralı koşma vb.

Âşık gösterisinin başında bulunan 6-5 ölçülü, çok anlamlı türkü.Dansçının dans adımlarıyla koşması.

(Halk Edebiyatı) Özel bir ezgi ile okunan ve dizeleri, çoğu on bir heceli olan bir dörtleme türü.