küçültme eki

Azerbaycan Türkçesi: kiciltmä vä äzizlämä bildirän şäkilçi Türkmen Türkçesi: kemlikgoşulması ~ kemlik affiksi Gagauz Türkçesi: küçüldek afıksi Özbek Türkçesi: kiçraytiriş qoşimçasi Uygur Türkçesi: kiçiklitiş-ärkilitiş qoşumçisi Tat: keçeräytü quşımçası Başkurt Türkçesi: keseräytew affiksı Kmk: giççilikni görsetegen koşumça Krç.-Malk.:gitçeletgen affiks (calgaw) ~ gitçelegen affiks Nogay Türkçesi: kemîtüw kosımşasıKazak Türkçesi: kişireytkiş kosımşa ~ kişireytuw jurnagı Kırgız Türkçesi: kiçireytkiç müçö Alt:kiçinektederinin kojultazı Hakas Türkçesi: kîçîgles hozımı Tuva Türkçesi: piçeledip-çassıdarko'jumak Şor Türkçesi: *kiçirgen affiks Rusça: umen'şitelnıy affiks

Üzerlerine geldiği ad soylu kelimelerin anlamına küçüklük, azlık, sevgi, şefkat kavramları katan ekler. Türkçenin bu kavramları sağlayan ve hepsi de vurgulu olan ekleri şunlardır: +CA (seyrek+çe, tatlı+ca, deli+ce, «çubuk», güzel+ce) +cIK (kimse+cik, ada+cık, kuş+cuk, yavru+cuk, bir yudum+cuk, ince+cik, küçü+cük < küçük+cük, mini+cik < minik+cik) +cAK (yav+ru+cak, büyü+cek < büyük+cek, çabu+cak < çabuk+cak) +cAğIz (adam+cağız, kız+cağız) +rAk (az+rak, ufa+rak < ufak+rak, küçü+rek < küçük+rek, acı+rak) vb.

Sözcüklerin anlamına, küçüklük, azlık, sevgi, şefkat kavramları katan ekler. Türkçede bu kavramlar şu eklerle sağlanır: -ce (güzelce) -cik, -cek (kedi-cik, ufa-cık, küçü-cük, küçü-cek, anne-ciğ-im) -ceğiz (ev-ceğ-iz, cocuk-cağ-ız) -imsi, -imtrak (yesil-imsi, yeşilimtrak) -rak (ufa-rak) vb.