kurallı cümle

Yardımcı ögeden ana ögeye doğru yol alan ve yüklemi sonda bulunan cümle Zıddı devrik cümledir: || O eski İstanbul o büyük, o güzel, o rengârenk İstanbul ki bir defa gören Avrupalılar memleketlerine dönünce nakletmekle, yazmakla çizmekle bitiremiyorlardı (Y. K. Beyatlı, Aziz İstanbul, s. 143). || Nuran'ın bu musikî zevkinde âşığından farkı, belki de kadın insiyakının geniş erkek sesine, onun yaradılışı yakın hüzün ve kederine olan uzvî bağlılığıyla gazeli sevmesiydi (A. H. Tanpınar, Huzur, s. 135). || Zaten hemen her bina, içinde yetiştiği tarihin bir parçasıdır (A. Ş. Hisar, Boğaziçi Mehtapları, s. 169). || Ama bugün için insanlara, bu topraklarda yaşayan ve bu topluluğun kaderini paylaşan insanlara, kabulü şart bir mecburiyet düşüyordu (T. Buğra, Küçük Ağa, s. 96). vb.