1. Mertlik, yiğitlik, cömertlik, iyilikseverlik, insanlık. ”Göz nuru Muhammed’le... nübüvvet bitti!/Ardından Ali göçtü... fütüvvet bitti!/Bulmuştu kerem de bir zaman, Hatem’ini.../Hatem çekilip gitti... mürüvvet, bitti!” (A. N. Asya) 2. İnsanlığın gereği olan şeyleri yapma, güzellik ve hayır ile ilgili şeyleri alma, insan onuruna yakışmayacak söz ve davranışlardan sakınma. ”Müminin şerefi takvasında, asaleti dininde, mürüvveti de ahlakındadır.” (Hadis) 3. Dinin, aklın ve örfün kabul ettiği şeyleri yapmaya teşvik eden manevi güç. 4. Açıkça yapılmasından utanılan şeyi gizlice de yapmama. 5. Güzel işleri kabul, çirkin şeyleri terk etme. ”Hastayı ziyaret ne güzel âdet/Komşulara saygı ayrı mürüvvet/Küçüklere şefkat hayra alamet.” (Zeynel Baba)