1. Allah’a ortak, yardımcı ve eş koşan kimse. ”İbrahim ne Yahudi, ne de Hristiyan idi. Fakat tevhit ehli bir Müslümandı ve müşriklerden değildi.” (Kur’an-ı Kerim 3/67) 2. Allah’a inandığını söylediği hâlde birçok tabiat olayının yaratılmasını ve idaresini Allah’ın dışında birtakım güçlere bağlayan ve bu güçleri kutsallaştırarak Allah’a ortak koşan kimse. ”Ey Muhammed! Emrolunduğun şeyi açıkça duyur. Müşriklerden yüz çevir, onların yoluna uyma.” (Kur’an-ı Kerim 15/94) 3. Evreni yaratma ve insanların uyması gereken kurallar konusunda Allah’ın iradesine sınırlama getiren kimse. ”İnsanların çoğu Allah’a müşrik olarak inanırlar.” (Kur’an-ı Kerim 12/106) 4. Şeytanı, tutkularını, atalarını, din büyüklerini, kendince nitelikli sayılan bazı kişileri, Allah’ı sever gibi sevip sayan onlara mutlak itaat eden kimse. ”Hahamlarını, rahiplerini ve Meryem oğlu mesihi Allah’ın dışında Rab edindiler. Oysa kendilerine yalnız tek bir ilah olan Allah’a ibadet etmeleri emredilmiştir. Ondan başka ilah yoktur. O, müşriklerin ortak koşmuş olduğu şeylerden uzaktır.” (Kur’an-ı Kerim 9/31) 5. İbadetlerini Allah’tan başkasının rızasını gözeterek yapan kişi, riyakâr kimse.