İng. Happiness
Acı, keder ve ızdırabın yokluğu ve bunların yerine sevinç, neşe ve tatmin duygularının varlığıyla karakterize edilen durum; hayattan genel olarak memnun olma halidir.
1. Genellikle insanların kendilerine en yüksek erek olarak koydukları değer. Bilinci dolduran tam bir doygunluk durumu. İstek ve eğilimlerin tam bir uyumu ve doygunluğu. Değerli şeylerin bolluğu içinde alınan nesnel durum.
2. Kişisel mutluluk duygusu: a. durum olarak b. bir kezlik bir yaşantı olarak.
3. Ahlak felsefesinin ana kavramlarından biri özellikle klasik eskiçağ ahlakının temel kavramı: a. Bireyin mutluluğu, b. Toplumun mutluluğu.
4. Kant'ta mutluluk erişilmesi güç bir ülküdür bunun karşısına Kant mutluluğa layık olma değerini ulaşılabilir bir erek olarak koyar.