Nafaka

1. Harcanan, bağışlanan, sarf edilen ve infak edilen şey.
2. Bir şahsın normal ölçülerde, temel ihtiyaçlarının karşılanması için yapılan harcama, geçimi için ayrılan para.
3. Yetim, yaşlı ve yoksul kimseler veya boşanmış olduğu hâlde kocalarıyla henüz ilişkileri tam olarak kesilmemiş olan kadınlar için belirlenen yiyecek, giyecek, ev ve benzeri şeyler veya bunları karşılayacak para.
”Hâli vakti geniş olan nafakayı genişliğine göre versin. Rızkı kendisine daraltılan fakir de nafakayı Allah’ın ona verdiğinden versin. Allah hiçbir kişiye gücünün yettiğinden başkasını yüklemez.” (Kur'an-ı Kerim 65/7)

1) Yiyecek parası, geçimlik.
2) Birinin kanunen geçindirmek mecburiyetinde bulunduğu kimselere mahkeme kararı ile bağlanan aylık.

Birinin geçindirmekle yükümlü bulunduğu kimselere, mahkeme kararıyla bağlanan aylıktır.

geçimlik, bakım.

Bakınız: geçimlik