1. (Halk Edebiyatı) Halk edebiyatında mesneviye verilen ad.
2. Hecelerin sayısı, vurgusu, uzunluk veya kısalığı gibi her hangi bir bakımdan taylam (rythme) meydana getirecek şekilde kelimeleri düzenli olarak dize, beyit ve koşuk şekillerinde görülen deyi kılığı.
Edebiyat ve Söz Sanatı Terimleri Sözlüğü