eng

özdekçilik ne demek?

özdekçilik

1. Her türlü gerçekliğin -yalnızca nesnel değil, ruhsal ve tinsel olan gerçekliğin de -özünü ve temelini özdekte gören, özdekten başka hiç bir tözün bulunmadığını öne süren dünya görüşü. // Özdeği evrenin ilkesi yapan eski Yunan atomcularından Leukippos ve Demokritos'tan beri özdekçilik türlü biçimlerde ortaya çıkar. İngiltere'de 1
7. yüzyılda Hobbes, Fransa'da 1
8. yüzyılda Lamettrie ve Holbach, Almanya'da 1
9. yüzyılda Ludwig Büchner'le en yüksek düzeye ulaşmıştır.
2. (Ahlak felsefesinde) Yalnızca yararlı ve haz veren şeyleri erişilmeğe değer sayan, içeriksel-özdeksel değerler dışında kendi başına var olan bağımsız bir değerler alanını kabul etmeyen dünya görüşü.

TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü

özdekçilik

Toplumbilim Terimleri Sözlüğü
İnsanın çevresindeki dünyanın nesnel bir gerçekliği olduğunu ve bilimsel olarak anlaşılabilip açıklanabileceğini savunan felsefe akımı.