özek

(I) [özekçivisi, özekdemiri]:
1. Arabada ön ve arka dingiller arasında bağlantı kuran ucu delinmiş demir. (-Amasya)
2. Arabada ön dingilin ortasındaki deliğe geçen büyük çivi. (Gönen -Isparta Gölbaşı *Çankaya -Ankara Kızılca *Bor -Niğde) [özekçivisi] : (*Mudurnu -Bolu Yenikent *Aksaray -Niğde) [özekdemiri] : (Ortayan *Senirkent -Isparta Gücünkaya *Aksaray -Niğde)
(II) [
1. bk. özekağacı].
2. Kirmanda orta çubuk. (Yeşilova *Aksaray -Niğde)

1. Bir kentin, tecim ve işgörü etkinliklerinin toplandığı çekirdek kesimi, bk. özbölge, iş özeği, kent özeği.
2. Kentsel işlevlerin ve etkinlerin yoğunlaştığı irili ufaklı yerleşim yerleri, kentler.

genel uygulayım: Bir oylumun orta noktası ya da bölgesi.

Bir oylumun orta noktası ya da bölgesi.

Bakınız: merkez