Rakabe

1. Köle, cariye, hür olmayan kişi.
”Allah, sizi bilerek yaptığınız yeminlerinizden dolayı sorumlu tutar. Böyle bir yeminin kefareti ailenize yedirdiğinizin orta derecesinden on fakiri doyurmak yahut onları giydirmek ya da bir rakabeyi özgürlüğe kavuşturmaktır.” (Kur’an-ı Kerim 5/89)
2. Bir malın mülkiyet hakkı, malın mülkiyetine sahip olma.

Devri ve devir alınması olanaklı bulunan şeyin kendisi; örneğin tarla,köle gibi; mala(şeye) hakim olabilme kudreti; çıplak mülkiyet

Aslında boyun demektir. Bir şey'in zatına ve maddi vücuduna da rakabe denir. 

Kuru mülkiyet, çıplak mülkiyet.

Bakınız: mülkiyet