İng. reduction Fr. Réduction Alm. Reduktion,
Oksijen kaybı veya bir bileşik yardımıyla elektron artışı sonucunu doğuran kimyasal olay; oksidasyonun tersidir.
1) Kimyasal bir olay sırasında bir maddenin bileşimindeki hidrojen miktarını artırma ya da oksijen miktarını azaltma işlemi. Sıcaklığın yükselmesiyle metallerin oksijene olan ilgilerinin azalmasına karşı karbonun ilgisi artar. Bu kimyasal reaksiyon sonunda CO2 husule gelir. CO2’in oksijene ilgisi de sıcaklıkta azaldığından, redüksiyon sırasında karbondioksit de dissossasyona uğrayarak bünyesine karbon almak suretiyle karbon monokside dönüşür (C + CO2 —> 2 CO + 39 Cal).
2) İndirgeme.
3) Değişik çaptaki iki boruyu birbirine bağlamak için kullanılan geçiş parçası.
4) Sondajda takım dizisinin farklı nitelikli iki elemanını birbirine bağlayan parça.
5) Sub.
1. Bir organ veya oluşumu normal yerine veya durumuna getirme, hacimce küçültme, miktarca azaltma.
2. İndirgenme.