eng

rehin nedir?

rehin

1. Bir hak karşılığında güvence olarak alıkonulan herhangi bir mal, paraya karşılık olarak gösterilen şey, ipotek, teminat.
2. Verilen borcu güvence altına almak için, borçlunun alacaklıya verdiği herhangi bir şey.
”Eğer bir yolculuk yapıyorsanız, borcu yazacak bir kâtip de bulamadıysanız; borçludan aldığınız rehinler yeter.” (Kur’an-ı Kerim 2/283)

Dini Terimler Sözlüğü

rehin

TDK İktisat Terimleri Sözlüğü
Borcun ödenmemesi durumunda alacaklı tarafından el konulmak üzere sözleşmenin yapıldığı anda alacaklıya borçlu tarafından güvence olarak gösterilen taşınır veya taşınmaz değer.

rehin

Medeni Hukuk Terimleri Sözlüğü
tutu. ~ almak: tutu almak. ~ etmek: tutulamak ,tutu komak.