şimdiki zaman kipinin hikâyesi

"-ıyor ve -makta" ekleri ile karşılanan ve içinde bulunulan zamanda sürmekte olan bir oluş ve kılışı geçmişe aktararak anlatan birleşik kip: al-ıyor-du-m, al-ıyor-du-n, al-ı-yor-du al-makta-y-dı-m, al-makta-y-dınız, al-maktay-dı-lar gibi.

Gidiyordum, gurbeti gönlümde duya duya / Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya (F. N. Çamlıbel, Han Duvarları, s.11).
Suyun yüzüne bakmıyordum, doğrudan içine, canına, cennetine bakıyordum (H. Balıkçısı, Deniz Gurbetçileri, s. 47).
Bunu Âbidin de söylüyordu geçende (O.V.Kanık, Bütün Şiirleri s.65).
Evet, ne demekteydi? (....) olaydı, ayak kapana kaptırılmayaydı Kerim Can (K. Tahir Devlet Ana, s. 484).
O ne yapılması gerektiğini daha şimdiden bilmekte idi. Kadının içi titremekteydi (O.Kemal, Hanımın Çiftliği s.337-338) vb.