simgecilik

Sanat yapıtının değerini, gerçeğin olduğu gibi aktarılmasında değil, duygu ve düşüncelerin, imge ve biçimlerin uygunluk içinde düzenlenişinde gören, sözcüklerin müzik ve imge değerine dayanılarak en anlatılmaz duygu ayrımlarının bile sezdirilebileceğini savunan yazın ve sanat akımı.

1. Anlatım aracı olarak simgeleri kullanma.
2. (Sanat alanında) -> Doğalcılığa karşı çıkıp doğrudan doğruya nesnel olarak verilmiş olanı aşarak, aşkın olanı, duyusal olmayanı, sonsuz olanı, gizemli olanı dile getirmeye ve betimlemeye çalışan akım.

1. İnsan usunun ancak simgeleri bildiğini ileri süren felsefe öğretisi.
2. Ruh çözümlemesi kuramına göre, baskı altında tutulan bir düşüncenin, bir isteğin, olumsuz bir yaşantıyla ilgili bir anının anlaşılmasın da simgelerden yararlanma.

Doğrudan doğruya sözle anlatılamıyan derin duygu ve heyecanları simgeli (symbolique) ifadelerle ve bu ifadelerde kullanılan kelimelerin müziğiyle telkin etmeğe çalışan sanat çığırı.

(Resim, Heykel) Avrupa sanatında gerçekçilik ve izlenimciliğe karşı çıkan ve düşünceyi simgelerle anlatmayı deneyen sanat görüşü. a. bk. simge.

(Freud) Bilinçaltında baskıya alınmış olan duygu ve dileklerin kılık değiştirerek bilinç alanına çıkma durumu.