İsimlere yönelme ekinden sonra gelerek mekânda ve zamanda sınırlama gösteren ek: + GAÇA <+GA + ÇA eki. Eski ve Orta Türkçede nispeten canlıdır. Türkiye dışı yazı dillerinde ve lehçelerde devam etmektedir. Türkiye Türkçesinde yerini +A kadar, +A dek edatlarına bırakmıştır. Ancak, bazı Anadolu Ağızlarında yine de canlı bir kullanılışa sahiptir: ET. Bilge Tonyukuk altun yışgaça «Altun yışa kadar» keltimiz Oğuz Kağan Destanında: ta kün batusıgaça tegen erdi oklarını kökkeçe atuñ Çağ, emdigeçe «şimdiye kadar» EAT. beş yılgaça «beş yıla kadar» Kaz. tüngeçe «geceye kadar», yazgaça «yaza kadar». Bar. Tara. Tob. on yeşkeçe «on yaşına kadar» Anadolu ağızları şindiyece (Siv., Tok.), o zamanaca (Kay.), bu vahtaca (Kır.) ahşamaca (Mal.) ãşamaca (Yoz.) yassıyacaV, şafağacaV (Mal.) gışacan (Afyon, Afyon ağzı) savaVacan «sabaha kadar, Kars» vb.