Kalkınmanın; sürdürülebilir, farklı toplum kesimleri için eşit ve içerici, yoksul ve kırılgan grupları kalkınma sürecine katılımları için güçlendirici olmasıdır.

1. Fakirliğin azaltılması ve işlendirme yaratılması, sosyo-ekonomik politika ve kalkınmanın yönetimi, sosyal bütünleşmenin sağlanması, hükümetler arası destek hizmetleri ve uygulaması olmak üzere dört alanda yoğunlaşan ve 1995 yılında Kopenhag'da yapılan Birleşmiş Milletler Sosyal Zirvesi'nde karara bağlanarak geliştirilen kalkınma yaklaşımı.
2. Kalkınmanın sosyal boyutunu öne çıkaran kalkınma yaklaşımı.