stoacılık

Stoacılık milattan önce 300’lü yıllarda Atina’da Kıbrıslı Zenon tarafından kurulmuş, sonrasında özellikle Roma döneminde etkili olmuş bir felsefe koludur. Stoacılık, Hristiyanlık üzerinde de oldukça etkili olmuştur. Stoacılık yapılan tüm sorgulamaların mutluluğu ve iç huzuru bulmak için yapıldığını söyler. Buna göre, hayatın amacı doğa ile uyumlu yaşamaktadır. Dünya devletini savunan stoacılığa göre dünya büyük bir şehirdir, bu şehirde yaşayan herkesin birbirine ve dünyada olan şeylere karşı sorumluğu ve sadakati vardır. Stoacılığa göre algı gerçek bilginin temelidir, dolayısıyla insan mutluluğu dışsal olaylara karşı geliştirdiği zihinsel yaklaşımlar ile ilgilidir. Bu anlamda mutluluk kişinin içinden gelmektedir. Stoacılık insanın başına gelen kötü olaylara karşı içsel kontrolü geliştirmeyi hedefler. Bugün insanların kişisel hayatında yaşadığı sorunlarla mücadelede bu felsefenin öğretilerine başvurduğu görülmektedir.

Usun egemenliğini, doğaya uygun yaşamayı, ruhun -> sarsılmazlığını -> duyumsamazlığı ve dünya yurttaşlığı ülküsünü erek olarak koyan, Kıbrıslı Zenon'un (İ.Ö.
4. yüzyıl) kurduğu felsefe okulu. // Zenon, okulunu Atina'da stoa Poikile'de (= resimlerle süslü, direkli bir galeri) açtığından (stoa,Yunancada direkli galeri demektir),okul bu adı almıştır.