eng

sürgü ne demek?

sürgü

[sönge, söngü, söngüye, sünge, süngü, süngüye, sürme] :
1. Ucu çaputlu fırın temizleme sopası. (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta Darıveren *Acıpayam -Denizli *Kemalpaşa -İzmir Gürmedere *Fethiye -Muğla) [sönge] : (Yenice *Gelendost -Isparta -Amasya) [söngü] : (Akçaşar *Yalvaç -Isparta *Emet -Kütahya) [söngüye] : (Uşak) [sünge] : (*Mudurnu -Bolu) [süngü] : (Işıklar *Bornova -İzmir) [süngüye] : (Dereyalak, İnönü -Eskişehir)
2. Kapının içten kapanmasını sağlayan ağaç kol. (Çarıksaray *Şarki karaağaç -Isparta) [sürme] : (Dereyazıcı *Alaca -Çorum)
3. Harman yerini temizlemek, düzeltmekte kullanılan uzun tahta saplı, üçgen ya da dikdörtgen biçiminde ağzı olan tahta araç. (Kırklareli)
(II) [sürgütahtası] Harmanlanmış ekini konulacağı yere götürmekte kullanılan, hayvan yardımıyla çekilen kızak. (Esat Çiftliği *Terme -Samsun Kuzköy, Salman *Akkuş -Ordu). [sürgütahtası] : (Amasya)

Zanaat Terimleri Sözlüğü

sürgü

Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü
Panoları birleşik tutmada kullanılan tahta ya da demir lama.