İng. tangent
1.bir eğrinin teğet noktası ile sonraki eğrinin eğrilik noktası arasındaki doğrultu kısmı. 2.bir noktadaki enlem paraleline teğet olan büyük daire hattı. 3.hattın sınırlarının eğrinin noktaları olup olmadığına bakılmaksızın, özellikle traverste doğru şeklindeki hat.
(Alm. Tangente, f; Fr. tangente, f; İng. tangent) Çemberin bir noktasından geçen ve o noktadan geçen yarıçapa dik olan doğru.
Bir eğri üzerindeki P noktası için, eğri üzerindeki değişken bir P' noktası P ye yaklaşırken, varsa, P P' doğrusunun ereyi.