teknik

(Yun. tekhne - kılgısal yapabilme gücü) 1. İnsanın, doğal güç ve gereçleri kendisi için yararlı kılma sanatı.
2. Kuramsal bilginin karşısında bilimin uygulamaları, bilimsel bilgiye dayalı uygulamalar. (Günümüzdeki anlamı budur.) Bilimin amacının bilgi olmasına karşılık, tekniğin amacı ortaya bir şey koymadır, üretimdir.
3. Bir yapıt ortaya koyma, bir işi başarmada kullanılan yöntem, yol yaratma biçimi (düşünme tekniği, çalışma tekniği vb.).

1. Herhangi bir sanat, üretim ve öğretim etkinliği için baş vurulması gereken beceri, işlem ya da yol.
2. Mekanik uğraşılara, sanayi ile ilgili işlere ya da uygulamalı bilimlere ilişkin.

Müziğin özellikle icrâ alanında, uygulamaya yönelik yöntem ve metodların tümü.

Ameliyatta kullanı­lan yöntem.

Bakınız: uygulayım