Arazi kullanımı/örtüsü ile sera gazları, aerosoller ve kimyasal olarak aktif diğer gazların tümüne ait konsantrasyon ve salımlara ait zaman serilerini içeren senaryolar (Moss ve arkadaşları, 2008). Temsili kelimesi; her bir RCP'nin, belirli bir ışınımsal zorlama niteliğine yol açan pek çok olası senaryodan yalnızca bir tanesine karşılık geldiğini belirtmektedir. Rota terimi ise, yalnızca uzun vadedeki konsantrasyon seviyesinin değil; ayrıca zaman içerisinde bu seviyeye ulaşılmasına yol açan gidişatın da önemini vurgulamaktadır (Moss ve arkadaşları, 2010). RCP'ler genellikle; bunlara karşılık gelen emisyon senaryolarını içeren Entegre Değerlendirme Modelleri'nin 2100 yılına kadar uzanan konsantrasyon rotalarına dair bölümünü kapsamaktadır. Uzatılmış Konsantrasyon Patikaları (ECP) ise 2100'den 2500'e kadar olan zaman dilimini kapsamakla birlikte tamamen tutarlı senaryolar olmayıp, genellikle paydaş görüşleri tarafından üretilen basit kurallar çerçevesinde hesaplanmaktadır. Mevcut IPCC Değerlendirmesi'nde kullanılan ve WGI AR5 Bölüm 11-14'ünde yer alan; iklim tahmin ve projeksiyonlarının temelini oluşturan, ve yayınlanmış literatürden seçilen Entegre Değerlendirme Modeli'nde adı geçen dört RCP aşağıdaki şekildedir: RCP 2.6: Işınımsal zorlamanın 2100'den önce yaklaşık 3 W m-2 değerinde en yüksek noktasına ulaştığı ve ardından düşüşe geçtiği bir rota (karşılık gelen ECP, 2100'den sonra salımların sabit kalacağını varsaymaktadır). RCP 4.5 ve RCP 6.0: Işınımsal zorlamanın 2100'den sonra yaklaşık olarak 4.5 W m-2 ve 6.0 W m-2 seviyelerinde dengeye ulaştığı iki orta stabilizasyon rotası (karşılık gelen ECP, konsantrasyonların 2150'den sonra sabit kalacağını varsaymaktadır). RCP 8.5: Işınımsal zorlamanın 2100 itibariyle 8.5 W m-2'den daha yüksek bir seviyeye ulaştığı ve bir süre daha artmaya devam ettiği yüksek rota (karşılık gelen ECP, salımların 2100'den ve konsantrasyonların ise 2250'den sonra sabit kalacağını varsaymaktadır). Gelecek senaryolarına dair daha fazla bilgi için bkz. WGI AR5 Kutucuk 1.1.