1) Şiddetli yüzeysel akışla toprak kaybına meydan vermeden meyilli sahayı kullanmak için dalgalı arazinin meyline karşı dik olarak teraslar inşası suretiyle uygulanan bir erozyon kontrol yöntemi. Teraslar yüzeysel akışın büyük kısmını tutar, toprağa geçmesini sağlar veya bu suları emniyetli tahliye (boşaltma) kanallarına/yollarına iletir.
2) Tarım ve ormancılıkta eğimli arazinin işlenerek ve duvarlar örülerek basamaklı hale getirilmesi. Teraslar amaca göre gruplandırılırlar. Tarımsal teraslar en fazla yamaç eğimi % 47'ye kadar olan yerlerde tesviye eğrilerine paralel olarak ve her teras en fazla 100 m uzunluğunda olmak üzere yapılır. Teras aralığı ise eğime bağlı olarak 8 m'ye kadar olabilir. Amaca göre başlıca teras tipleri arasında: yamaç teraslar, cep teraslar, fidan dikim terasları, rotasyonlu teraslar yer almaktadır. Ayrıca yapım şekillerine göre geniş tabanlı ve dar tabanlı teraslar, düz teras, eğimli teras, kanallı teras, akıtıcı teras gibi teras şekilleri uygulanmaktadır.

Suyun yüzeysel akışını denetlemek ve toprak erozyonunu asgariye indirmek amacıyla bir yamacın konturu üzerine kurulan topraktan set.

Suyun yüzeysel akışını denetlemek ve toprak erozyonunu asgariye indirmek amacıyla bir yamacın konturu üzerine kurulan toprak set

Şiddetli yüzeysel akışla toprak kaybına meydan vermeden meyilli sahayı kullanmak için dalgalı arazinin meyline karşı dik olarak teraslar inşası suretiyle uygulanan bir erozyon kontrol yöntemi.