tezlik fiili

(Almanca hast Verbum, Zeitwort von Eile Fr. verbe hatif, İng. verb of haste Osm. tâcil fiili, fi'l-i ta'cîlî || -(y)I / - (y)U'lu zarf-fiilin üzerine «tezlik», «çabukluk» gösteren ver- tasvir yardımcı fiilinin getirilmesiyle kurulan birleşik fiil:

- Bu bina esaslı bir tamir ister, bay Murad dedi. pancurlar nerdeyse iniverecek (T. Buğra, Yalnızlar s. 227).
- Nedir insanı aldatıveren... kötüyü ve kötülüğü unutturuveren? Kötülüğü bir sabahlık, bir sokak kıyafeti haline düşürüveren nedir (T. Buğra, göst.e., s. 226).
- İşte o zaman Hüseyin beyin o yürek paralayan gülümseyişi eriyiverdi (T. Buğra, göst.e, s. 236).
- Dürdane, hiddet ve hayretle: Bilmiyorum vallahi anne, dedi, boş bulundum işte... ağzımdan çıkıverdi (R. N. Güntekin, Kızılcık Dalları, s. 75).
- Elif, dedi, dayının çuvallarını eşeğe sırtla da değirmene götürüver (R. H. Karay, Memleket Hikâyeleri: Yılda Bir, s. 105).
- Yere çöküverdi (Y. Kemal, Ortadirek, s. 297).
- Biraz daha yatağımı, uykuyu düşünsem belki de uyuyuvereceğim (S. Faik, Bütün Eserleri: Semaver, Sarnıç: Birtakım İnsanlar, s. 83) vb.