1. (En geniş anlamda) İnsanların birlikte yaşayışlarında toplumsal adaletin sağlanması için gösterilen her türlü çaba.
2. (Kuramsal açıdan) Her insana, insana yaraşır bir yaşam sağlamak üzere, kişiler ve sınıflar karşısında topluma üstünlük tanıyan görüşler.
3. Üretimi devletin düzenlemesini ve üretim araçlarının kamulaştırılmasını savunan öğreti. Karşıtı bk. erkincilik.
4. (Dar anlamda) Üretimde ve üretilenlerin dağıtımında tek tek kişilerin, sınıfların değil, toplumun yararını göz önünde bulunduran toplumsal düzen.
TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü