1. Kendini beğenme, üstün görme, şımarma. 2. Başkalarının yaratılış biçimini, fikrini, davranışlarını ve düşüncelerini sebepsiz yere beğenmeyip onları küçük görme, yalnızca kendini beğenme. 3. Kişinin elinde bulunan şeylerin yaratıcısı ve maliki olarak Allah’ı görmeyip elde ettiği nimetlerin sahibi olarak yalnızca kendini görmesi, elindekilerle başkalarına karşı büyüklük taslayıp övünmesi.