ünlüleşme

Yalın veya ekler ile genişletilmiş kelimelerde iki ünlü arasında bulunan damak ünsüzleri ile, yarı ünlü niteliğindeki ünsüzlerin yavaş yavaş eriyip kaybolarak ünlü niteliği alması: yazıhane > yazane, evimiz > emiz, ne kadar? > nadar? ne vakit? > nahıt?, ne bileyim > nebim, bakalım > balım, varıncaya kadar > varıncadar, di-y-in > din («diye», Nev.) vb.

(Derleme.. vokallenme, vokalleşme) Bir ünsüzün, yanındaki ünlülerin etkisiyle, ünlü niteliği alması: Değil> (deyil> diyil ve diil) (pek+iyi) > pek geldiğini (geldiyini> geldini) vb.