yabancı ek

Bir dile yabancı bir dilden kelimesi ile birlikte geçmiş ve daha o dile malolmamış bulunan ek: Far. + âne: cahilâne "cahilce", dostâne "dostça", merdâne "mertçe" + Far. +bî: bîperva "pervasız, korkusuz", bîtap (<bîtâb) "güçsüz" Far. +dâr: kindâr "kinci", pişdâr "öncü", ziyadâr "ışıklı", kıymetdâr "değerli" Ar. +en: ferden "kişisel", hukuken "hukuk bakımından", ırken "ırkça", gıyaben "gıyabında, yokluğunda", Ar + î: Arabî "Arapça", Farisî "Farsça", bedenî "bedence", kalbî "kalpten, içten", Selçukî "Selçuklu", leylî "yatılı", neharî "gündüzlü" Far. +kâr: azimkâr "azimli", heveskâr "hevesli", hürmetkâr "saygılı", namuskâr "namuslu" Far. +sitan: gülsitân > gülistân Acemistân "Acem ülkesi" Ar. +zî: zîkıymet "kıymetli, değerli", zînüfuz "nüfuzlu, sözü geçer, etkili" Fr. +el: aktüel "güncel", naturel "tabii, doğal", entellektüel "aydın kimse", Fr. -siyon (<-tion): izolâsyon "soyutlamak", promosyon "özendirme, hediye" Fr. -matik: dokunmatik, yıkamatik "yıkama makinesi" vb.

Bazı Türkçe sözcüklerde kullanılmış bulunan yabancı dillerden gelen ek: -tar- (emek-tar) , -at (gidiş-at) , -l (altunî) vb.