eng

yararcılık ne demek?

yararcılık

(Lat. utilis = fayda, yarar) : 1. Yararın yaşam ilkesi yapılması. 2-Ahlaksal eylem ve davranışlarda yararın ilke yapılması: Yararlı olan iyidir: a. tek kişinin, ya da b. toplumun yararı göz önünde bulundurulur.
3. Özellikle Bentham ve J.S. Mill'in ahlak ve siyasa öğretisi, temel ilkesi: "Olabildiğince çok sayıda insanın olabildiğince çok mutluluğu."

TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü

yararcılık

1. Bir işin, bir eylemin doğruluk derecesini o iş ve eylemdeki yararlıkla değerlendiren, yarar ilkesini doğru davranışların ölçüsü olarak kabul eden ve böylece yarar ile ahlak arasında sıkı bir ilişki kuran öğreti.
2. Genel mutluluğa uymayı ahlaksal değer

yararcılık

1. Eylemin kendisinden çok ulaşılan sonuçların iyi veya kötü, doğru veya yanlış oluşuyla ilgilenen etik görüş.
2. İyinin, mutluluk veya hazza ve dolayısıyla da doğruya eşit olduğu biçimindeki görüş.

yararcılık

Herhangi bir davranış ya da eylemin aktöreye uygunluğunun ölçütünü çoğunluk için yararlı olmada bulan düşünce akımı.

yararcılık

Bir bilgi ya da işlemin değerini yararcı niteliğinde bulan düşünce yaklaşımı.

yararcılık

Herhangi bir şeyin değer ölçütü olarak işe yararlık durumunu ele alan görüş.