(Alm. Lokalisierung, f; Fr. localisation, f; İng. localization) 1. kim. Bir bileşikte değerlik elektronlarının belirli bir yörede bulunur kılınması. 2. mat. 1. Bu inşanın ve cebirsel yapının genelleştirmeleri. 2. D bir tamlık bölgesi ve P, D de bir asal ideal olmak üzere, D nin elemanlarıyla kurulan ve ikinci elemanı P ye ait olmayan (a, b) çiftleri kümesinde “(a, b) (c, d) ancak ve ancak ad = bc” formülüyle tanımlanmış eşdeğerlik bağıntısının a/b ile gösterilen eşdeğerlik sınıflarından oluşan küme üzerinde a/b + c/d = (ad+bc)/bd, (a/b)(c/d) = ac/bd şeklinde tanımlanan işlemlerinin oluşturduğu cebirsel yapı.