yönelme grubu

Yönelme eki almış bir ad ögesinin başka bir ad ögesi ile oluşturduğu grup: boğaza bakan (ev), evine bağlı (erkek), paraya düşkün (kimse) başına buyruk (kadın), cana yakın (insan) vb. || Yönelme grubu, ad, sıfat ve zarf görevi yüklenebilir: Otuz bin dirheme satılan bir büyük elmas (A. H. Tanpınar, Beş Şehir, s. 128). || Tarlaya düşen ve kadını öldüren yıldırım || Bu cümle babana atılmış bir laftı (E. Işınsu, Kaf Dağının Ardında, s. 145). Yoldan geçenler hep oraya bakıyordu. || Aleko suskun ve ezik bir görünüşe bürünmüştür (S. Çokum, Ağustos Başağı, s. 139). Bu söylediklerine inanalım mı? (H. Balıkçısı, Deniz Gurbetçileri, s. 139) vb.