İng. orbit
Bir gök cisminin hareketi boyunca izlediği yola verilen isimdir.
İng. orbit
Gravitasyonel ya da başka kuvvet etkisi altında, bir cisim ya da parçacığın izlediği yol (örn. bir gök cisminin ya da uydunun yörüngesi etrafında döndüğü diğer bir cisme göre izlediği yoldur). yörünge terimi kapalı bir yolu ifade etmek için kullanılır. türleri; merkezkaç kuvveti yörüngesi, nominal yörünge, normal yörünge, oskülasyon yörüngesi, bozulmuş yörünge, kutupsal yörünge, sabit yörünge, iki cisim yörüngesi vb.
(Alm. Bahn, f; Fr. orbite, f; İng. orbit)
mat. Bir G grubunun sağdan ya da soldan etki yaptığı bir X kümesi ele alındığında, X in x elemanı için {xg: g G} ya da {gx: g G} kümesi.
Bohr Kuramına göre atom çekirdeği çevresinde elektronların yer alabileceği erke düzeyleri ya da erke kabuklarına verilen ad.
Bir gezegenin bağlı olduğu dizgenin özeği olan yıldız çevresindeki devinimi sırasında izlediği yol. bk. tutulum çemberi.
İletişim uydularının dünya çevresini dolanırken izledikleri yol.