Kur’an-ı Kerim’in doksan dokuzuncu suresidir. Medine’de inmiştir. Sekiz ayettir. Adını birinci ayette geçen ve
”zelzele, deprem, yer sarsıntısı” anlamına gelen zilzal kelimesinden almıştır.
Surede, kıyametin kopması ve bu kopma anında yeryüzünde meydana gelecek olan doğa olayları anlatılır. Bu çerçevede yerin sarsılmasıyla beraber kıyametin kopması, insanların mezarlarından çıkarılması dile getirilir.
Surede, kıyameti yaşayan insanların
”Ne oluyor, nereye gidiyoruz?” biçimindeki şaşkınlık bildiren ifadelerine yer verilir.
Surede, kıyamet gününde her şeyin Allah’ın huzurunda tanıklık yapacağına değinilir; buna bağlı olarak yeryüzü de, üzerinde işlenen her türlü iyilik ve kötülüğü Allah’ın isteği üzerine tek tek anlatır. İnsanların sorgulanmak için Allah’ın huzuruna çıkacakları haber verilir. Yüce Allah’ın, insanın yaptığı en küçük hayır ve şerri hesaba katıp insanın lehine ve aleyhine olarak değerlendireceğini bildiren ayetle sure son bulur.