İngilizce: hill
1.yeryüzünde bir düzlük üzerinde görülen, dağdan daha alçak doğal oluşum, kabarıntı. 2.bir dağın veya sıradağların genel düzeyindeki sivrilikler, kabarıntılar.İngilizce: hill
Dağ kadar yüksek olmayan arazi üzerindeki çıkıntı. Tepenin yüksekliği düzlük alanlarda birkaç yüz metre, dağlık alanlarda ise 1000 m'nin üzerinde olabilir.(Alm. Spitze, f; Fr. sommet, m; İng. apex)
mat. Bir koni ya da piramidin tabanının merkezinden en uzaktaki nokta; eşanlam: doruk.