Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (Ü

Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (Ü - 1. Sayfa)

üç ayak :: Halay ve bar türü oyunların bünyesindeki bir alt kol.
Üç telli :: Teke yöresinin Burdur, Denizli, Muğla ve Fethiye taraflarında Tür ...
Üçerleme :: Üç parçaya bölünebilen, üç zamanlı olan ölçü.
Üçerli :: Üçe bölümlü müzikal değer.
üçgen :: Çelikten yapılan ve üçgen biçimli olan çalgı. Bir çubuk ile üçgen ...
üçköşe :: Bakınız: üçgen
üçleme :: Bir dörtlük notanın süresinin üç eşit parçaya bölünmesi ve bu sür ...
üçlü :: 1. Üç yanaşık sesten oluşan dizi.2. Aralarında üç ses kadar mesaf ...
Üçlüler :: Klâsik Türk müziğinde kullanılan dörtlü ve beşlilerin temelini ol ...
Üflemeli çalgılar :: Bir boru veya kamışa nefes verip üflemek sûretiyle çalınan çalgıl ...
Ümmü Düzeni :: Bağlama ailesine ait çalgılarda kullanılan ve daha çok Kütahya ve ...
Ünibirlik :: Unison. Aynı ismi taşıyan fakat tizlik-pestlik bakımından farklı ...
üslûp :: Müziği çalışta, söyleyişte ya da yeniden icrâda yürütülen ve gitg ...
Üst Çeken :: Dominant. Dizi veya tonun 5. derecesi. Bkz. Çeken.
Üst eşik :: Bağlama sapının üst kısmında burguluğun hemen önünde yer alan eşi ...
Üst ince :: Bakınız: En ince
Üst mızrap :: Mızrap-tezeneyi üstten çırparak ve tek hamlede vurarak çalmak.