Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (K - 1)

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Türk Müziği Terimleri Sözlüğü (K - 1. Sayfa)

Kaba :
1. Klâsik Türk müziğinde kalın sesleri ifade etmek için kullanıla ...
Kaba Çargâh :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlide bulunan do sesi.
Kaba Dik Hicâz :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki büyük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Dik Hisâr :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki büyük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Düdük :
Bir dönem klâsik Türk müziğinde kullanılmış olan ve şimşir ağacın ...
Kaba Hicâz :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki küçük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Hisâr :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki küçük mücenneb diyezi almı ...
Kaba Kaba :
En kalın. Klâsik Türk müziğinde, orta sekizlideki (oktavdaki) ses ...
Kaba Kemençe :
Alto kemençe. Köçekçelerin icrâsı sırasında kullanıldığı rivayet ...
Kaba Nîm Hicâz :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki bakiye diyezi almış do ya ...
Kaba Nîm Hisâr :
Klâsik Türk müziğinde orta sekizlideki bakiye diyezi almış re ya ...
Kaba Sâz :
Klâsik Türk müziğinde yer alan oyun havalarını ve özellikle Köçek ...
Kaba Ses :
Dilimizde "kalın ses" için kullanılan niteleme. Frekansı düşük ol ...
Kaba Zurna :
Zurna ailesinin ses genliği itibariyle en geniş ve boyut olarak d ...
Kabak Kemane :
Gövdesi su kabağından yapılan, göğüs yerine büyük baş hayvanların ...
Kâbilî :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış birleşik makam. Günümüze örneği ...
Kadans :
1. Düşüş, ya da durgu. Bir müzik cümlesinin bitişi, durgu, kalış. ...
Kadın Ağzı :
Anadolu'da kadınların kendilerine özgü söyleyiş tavrına verilen g ...
Kafa Sesi :
Bkz. Baş sesi.
Kafiye :
Mısra sonunda veya kelimelerin arasında rastlanan ses /harf benze ...
Kahramanca :
Er işi, kahramanlık hikayeleri üzerine yazılmış eserler ya da kah ...
kaide :
Halk arasında ezgi, hava, makam anlamlarında kullanılan terim ki ...
Kakışımlı :
Uyumsuz sesler. Dissonans.
Kakmalı :
Bağsız ve kuvvetle yapılan icrâ.
kakofoni :
Müzikal icrâ esasına, uyumluluğa aykırı, yanlış düşen sesler bütü ...
Kalak :
Zurnanın gövde kısmında aşağıya doğru genişleyen kısım.
kalenderî :
1. Alevi-Bektaşî topluluklarının şehirli kesimleri arasında tarih ...
kalıp :
Bkz. Şekil.
Kalıp Ezgi :
Halk müziğinde yöresel icrânın bir parçası olan ve geleneksel kur ...
Kalış :
Bir müzik cümlesinin tam bir bitiş etkisi uyandırarak sona ermesi ...
Kalyonca :
Eski Türk saray rakslarından biri.
kamış :
Klarnet, obua, fagot, zurna, mey gibi tahta üflemeli çalgıların a ...
kanon :
Çoksesli müziklerde taklit esasına dayanılarak yazılan/söylenilen ...
Kanto :
19. yüzyılın ortalarından itibaren gelişen ve 20. yüzyılın ilk çe ...
kanûn :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan bir çalgı. 19. yüzyılın ortaları ...
kanûnî :
Kanûn çalan kişi.
Kânûn-i Murassa'-i Müdevver :
Eski bir kanun çeşidi.
Kapak :
Mızraplı ve yaylı çalgılarda gövdenin üstünü örten tahta plaka.
Kapalı ağızla :
Mırıldanarak. Ağzı kapalı tutup burundan şarkı söyleme tekniği. B ...
Kapalı-Ağız :
Bir sözlü eserde ezgiyi kapalı ağız ve sadece sesle, yani güftesi ...
Kâr :
Genellikle büyük usûllerle ve Farsça sözler kullanılarak yazılan, ...
Karabâğî :
Klâsik Türk müziğinde kullanılan birleşik makam.
karabatak :
Klâsik Türk müziğinde, belirli pasajları tüm çalgılar tarafından ...
Karaçi :
Güney Anadolu'da Şanlıurfa, Mardin, Adıyaman, Diyarbakır, Siirt d ...
Karadüzen :
1. Bağlama ailesinde bulunan sazların hemen hepsinde kullanılan y ...
Karanlık :
Tasalı ve elemli bir icrâyı gerektiren nüans terimi. Lugubre (fra ...
Karar :
Klâsik Türk müziğinde bir makamın seyrinin sona ermesi veya ezgin ...
Karar Sesi :
Ezginin bittiği ses veya perde.
Karargâh :
Bkz. Durak, karar.
kararsız :
Kesinlik taşımayan, kararsızlık taşıyan bir ifade ile. Indecisio ...
Karcığar :
Klâsik Türk müziğinde basit makam. Yerinde Uşşak dörtlüsüne nevâ ...
Kârçe :
Kâr formunun daha kısa, daha küçük şekli.
Kâr-ı Fihrist :
Bakınız: Kâr-ı Nâtık
Kâr-ı Nâtık :
Kâr'ın bir çeşididir. Güftesinin her mısrâının ayrı bir makam ve ...
Karma Fasıl :
Birkaç makamdan seçilmiş repertuvarın icrâ edildiği fasıl program ...
Karşı konu :
Füg sanatında yer alan bir öğe. Konunun sunulmasından ve ona ceva ...
Karşı zaman :
Sekme. Bir ölçüde sesin zayıf zamanda başlayıp kuvvetli zamanda d ...
karşılama :
Marmara Bölgesinin bilhassa Trakya kesiminde ve Giresun ile Ordu ...
Karşılıklı seslendirme :
İki ses, koro, çalgı ya da çalgılar grubunun soru-cevap şeklinde ...
kâse :
Eski bir vurmalı çalgı. Bkz. Tas.
Kasîde :
1. Türk dinî müziğinde Gazel formundaki ezgilere verilen isim. Ço ...
Kasîde-Hân :
Kasîde okuyan kişi.
Kaş :
Bakınız: Akolat
Kaşık :
Ağaçtan yapılan kısa ve uzun saplı kaşıkların vurularak kullanılm ...
Katakofti :
Klâsik Türk müziğinde 8 süreli basit usûl. Semâî usûlü ile Türk A ...
katlama :
1. Bir aralıkta yer alan notalardan birinin bir başka oktavda tek ...
Katsız, yalın aralık :
Bakınız: Basit aralık
kaval :
Üflemeli bir halk çalgısı. İçi oyularak yapılan ağaç üflemelilere ...
kavuştak :
Türkü sözleri arasında söylenen ve çoğu kez asıl sözlerin söyledi ...
Kavvâl :
Klâsik Türk müziğinde bir dönem "hânende" yerine kullanılan isim. ...
kayabaşı :
Elazığ dolaylarında uzun havalarda, Kuzey Anadolu âşıkları arasın ...
Kayda :
Bkz. Gayda, Kaide.
Kaydırarak :
Sesler arasındaki geçişi kaydırmak suretiyle yapmak. Bu tarz icrâ ...
Kayıtsız bir havada :
İhmal edilmiş, kayıtsız kalınmış bir edâ ile icrâ edilmesini öngö ...
Kayma/kaydırma :
Çalgının telleri ya da klavyesi üzerinde parmağın kaydırılması su ...
kaynana zırıltısı :
Gürültü efektleri için kullanılan bir çalgı, orkestra yerleşimind ...
Kaytağı :
Azerbaycan ve diğer bazı Kafkas ülkelerinde oynana bir halk oyunu ...
Kaytarma :
Kuzey Kafkasya, Kırım ve dolaylarında yaşayan Türk toplulukları a ...
Kazancılar Düyeği :
İsmail Hakkı Bey'in 1880'li yıllarda Düyek usûlünün bir çeşidi iç ...
Kebûter :
Klâsik Türk müziğinde kullanılmış birleşik makam. Günümüze örneği ...
Kederli :
Fünebr, acıklı, yaslı bir ifadeyi gerektiren nüans terimi. Funebr ...
Keman :
Telli ve yaylı bir çalgı. Bugün klasik batı müziğinde kullanılan ...
Keman Ailesi :
Keman, viyola, viyolonsel ve kontrbastan oluşan yaylı çalgılar to ...
Kemançe :
Yaylı sazlar grubunun Azerbaycan’daki örneği. Kamança da denir.
Kemâne :
Türk toplulukları arasında yaylı çalgıların genel ismi. Kabak kem ...
Kemânî :
Keman çalan kişi.
Kemençe :
1. -Ordu ve Giresun'dan başlamak üzere doğuya doğru tüm Karadeniz ...
Kemençe Ailesi :
Bakınız: Kemençe Beşlemesi
Kemençe Beşlemesi :
Hüseyin Sâdeddin Arel tarafından yaptırılan, soprano, alto, tenor ...
Kemençeci :
Kemençe çalan kişi.
Kemençevî :
Bakınız: Kemençeci
Kentet :
Beş kişilik çalgı grubu için yazılmış müzik eseri ya da beş müzis ...
Kentole :
Bakınız: beşleme
kerem :
Âşık Kerem'in şiirleri ile söylenen ezgilere verilen isim. Kesik ...
Kerrenây :
Bakınız: Kürenây
kesik :
Elazığ dolaylarında söylenen bir uzun hava türü.
Kesik Kerem :
Bir Kerem havası türü.
kesinti :
Zeybek tavrındaki türkülerde sözsüz kısma verilen isim. Çalgısal ...

Türk Müziği Terimleri Sözlüğü İçerisinde Arama