çağ

(coğ.) yer yuvarlağının ve yer kabuğunun oluşmasında, gelişmesinde aynı jeolojik, paleontolojik özellikleri gösteren bir oluşum grubunun (formasyon grubu) meydana gelmesi için geçen çok uzun zaman bölümüne verilen isim.

(I) Ağzı büzgülü torba. (*Yalvaç -Isparta Esri, inhisar -Bilecik Yayla, İnönü -Eskişehir)
(II) Örgü şişi. (Kırçiçeği *Susuz -Kars)
(III) Helke ve kovalarda kulp geçirilen demir halka. (*Aksaray -Niğde)(IV) Sap taşman kağnılardaki korkuluk. (-Amasya)

1. Belirli özellikleri göz önünde tutularak ele alınan zaman bölümü.
2. Dünya tarihinin incelenmesini kolaylaştırmak için ayrılan dört göreli bölüm: İlk Çağ, Orta Çağ, Yeni Çağ, Yakın Çağ.

Yazında, sanatta dünya görüşü, sanat anlayışı ve tutumu vb. bakımından temel özellikler gösteren zaman: Klasikler çağı, divan çağı, rokoko çağı, yeni çağ, çağımız...

Dördüncü çağ, "gençlik çağı" örneklerinde olduğu gibi, yerine göre yerbilim evrelerine verilen ad.

Öküz arabası tekerleğindeki ağaç direkler. (Baykara *Selim -Kars)

Bir katmanın oluştuğu zaman süresi.

zaman (zeman).