İstanbul ağzıyla konuşan tip. Genellikle kibar ve mirasyedidir. Züppe, çıtkırıldım ve asalaktır. Güzel konuşmayı, şiir okumayı, eğlenceyi ve gezmeyi sever. Kadınlara düşkün ve onlara olan davranışlarında: bencildir. Adının sonunda «zade» vardır: Razakızade, Kınnapzade gibi.
1. Kibar, zarif, asil, okumuş, bilgili kimse.
2. Allah adamı, Allah’a bağlı adam.
3. Mevlana’nın soyundan gelen.
4. Osmanlı döneminde şehirli halk arasında kullanılan unvan sözcüğü.
5. Çelebi Sultan Mehmet dönemine kadar padişah çocuklarına verilen unvan.
1. Kentli eğitimi görmüş, okur yazar ince kişi.
2. Osmanlılarda XV. yüzyıla kadar padişah oğullarına, Mevlana soyundan gelenlere verilen san.
En eski tiplerden biri. Genç ve zengindir. Her zaman son modaya uygun giyinen ve okuma yazması olan kimsedir. (Karagöz)