(Alm. Implikation, f; Fr. implication, f; İng. implication)
mat. 1. İki önerme verildiğinde ancak birinci önerme doğru, ikinci önerme yanlış olduğunda çıktının yanlış olduğu mantık bağlacı. 2. Mantıksal olarak bir olgu veya olayın başka bir olgu ya da olaya neden olması veya yol açması; eşanlam: içerim. çıkarma (Alm. Subtraktion, f; Fr. soustraction, f; İng. subtraction)
mat. 1. Toplama işlemine göre grup olan bir kümede (a,b) › a-b = a + (-b) işlemi. 2. Toplamanın tersi olan işlem. çıkarsama (Alm. Inferenz, f; Fr. inférence, f; İng. inference)
mat. Öncüller ve kanıtlardan yola çıkarak ve akıl yürüterek makul bir sonuca varmak. çıkartılan (Alm. Minuend, m; Fr. diminuend, m; İng. minuend)
mat. a - b çıkarma işleminde a ögesi.