İng. Genus
Aralarında ortak özellikler bulunan varlıklar topluluğu. İlgili türlerden oluşan biyolojik grup.
Birçok dillerde isimler erkek (ERİL, Masculin), dişi (DİŞİL, Feminin) ve TARAFSIZ (Neutre) sayılır ona göre ayrı ayrı şekillerde çekimlenir. GRAM ATİK AL veya ŞEKİLCE CİNS (Genre grammatical ou formel) adını alan bu sınıflamadan başka, bazı dillerde CANLI CİNS (Genre animé) ve CANSIZ CİNS (Genre inanimé) diye bir ayırma daha vardır. Hem eril hem dişil olarak kullanılan (Fran. un enfant, une enfat gibi) isimler ORTAK CİNS (Genre commun) sayıldıkları gibi, erkekliği veya dişiliği düşünülmeden gelişi güzel eril veya dişil (Fran. le rat, la souris gibi) isimlerle anılan varlıklar da vardır. Bu çeşit eril veya dişil kelimeler KAPSAR CİNS (Genre epicene) i meydana getirirler.
(Derleme.. nitelik, dişil-eril) Bazı dillerde sözcüklerin dişilik, erkeklik veya yansızlık bakımlarından gösterdikleri farklılaşma: Fransızcada la table (dişil) , le livre (eril) Almancada die Tür (dişil) , der Stuhl (eril) , das Fenster (yansız) Arapçada kâtibe (dişil) , kâtib (eril) , müdire (dişil) , müdür (eril) , muallime (dişil) , muallim (eril) vb.
(Mantıkta) Yakın türlerin içinde toplandıkları birlik. // Kendi içinde yeniden türleri bulunan her tür, o türler için cins olur. Ancak en aşağıda bulunan türler cins olamazlar, bk. tür
1. Canlıların sınıflandırılmasında kullanılan bir terim olup, türleri içine alan taksonomik bir grup. Örnek: İnsan (Homo), köpek (Canis), meşe (Quercus).
2. Eşey. Genus.bk. eşey
Bir çok kalıtsal özellikleri yönünden, birbirine benzeyen ve aralarında sıkı bir akrabalık ve orijin birliği gösteren türlerin, oluşturduğu gruba verilen taksonomik isimdir.