Dilbilim Terimleri Sözlüğü

yükseklik açık açınık taban yakın gelecek zaman vurgu türek takı nesne arı dil sağdeyi durak çekim alfa orta ton Gedik doruk bileşen artdamaksıllaşma Eylem bileşim ünlem Kök zarf Ek ayrışma soyut Kişi Tekil sayı Öbek ağırlık çalım Mastar zamir Süreç selen ortaç göstermelik açıklık köken tamlama melez Kuruluş Soğurma dilek şart kipi çözümleme Cümle yansıma üçüncü kişi fiil tümleci Ton girişim tükel Tümce tümleç Hal ün nitelik zarfı Dil serpme kırılma -de hali özümleme anlam kayması Orta bağlama yerel ağız Bileşik önek çatı Üye sıfat tamlaması kip türev asalak ikil yazı resim Sıra sayısı renk klasik Gerilim bağıntı oluş tanımlık veya tanım edatı dolaylı tümleç şekil ölü dil orunlama nicelik Nitelik ikinlik sayı adı görecelik yalın cümle kümelenme Gövde kapanış gığılama gerundivum