Başka bir söze bağlı olmaksızın tam bir düşünce veya hüküm anlatan söz, ki tek bir fiil kipinden ibaret olduğu gibi, birbirine gramatikal bağlarla bağlı birçok kelimeden de meydana gelmiş olabilir. Gidiyorum, Çekil, Yürüyelim gibi tek bir kelimeden ibaret olan cümleye BİR DEYİLİKLİ (Monorème), Ben gidiyorum, sen çekil. Haydi yürüyelim) gibilerine ise İKİ DEYILİKLİ (Direme) denir. "Ben eve gidiyorum" gibi tek bir tümceden ibaret olan cümle YALIN (Simple), uAkşam olduğu için ben eve gidiyorum" şeklinde iki veya daha çok tümcesi olursa KARMAŞIK (Complexe) diye vasıflanır. Cümleler, yüklemlerinin isim veya fiil olduğuna göre İSİM CÜMLESİ veya FİİL CÜMLESİ (Ph. nommai, Ph. verbale) adlarından biriyle anıldıkları gibi, görevlerine göre de SÖYLEM, SORU,BUYURUM, HAYKIRI, ÜNLEM veya DUYUŞ CÜMLESİ (Ph. énonciative, interrogative, imperative, exclamative, interjective ou affective) diye ad aïuiar. Fiili veya koşacı söylenmi-yen "Bu kitapların hepsi faydalı" gibi cümlele-re de SALT İSİM: CÜMLESİ (Ph. nominale pure) denil.
Dilbilim Terimleri Sözlüğü