Devriye

1. Evrenin ve insanın Tanrı'dan çıkıp Tanrı'ya dönmesi felsefesine göre bu devir evrelerini anlatan tasavvuf koşuğu.
2. Tekke yazınında, özellikle halk tasavvuf yazınında önemli bir yeri olan koşuk türü. Ölçü ve uyak düzeni yönünden koşma ve destanlara benzer. Yalnız konusu tasavvufun "devir" kuramı ile ilgilidir. Bu kurama göre, mutlak varlık olan Tanrı'dan ayrılan ruh, bu evrene inince önce cansızlara erişir sonra sırasıyla bitkilere, hayvanlara, insanlara, en sonunda da "insan-ı kâmil'e geçer oradan da ilk indiği yüce ruha yani Tanrı'ya kavuşur. Bu inişe "nüzul", çıkışa da "uruç" kavsi denir. Bunu anlatan koşuklara "devriye" adı verilir.

(Tekke Edebiyatı) Evrenin ve insanın Tanrıdan çıkıp Tanrıya dönmesi felsefesine göre bu devir evrelerini anlatan tasavvuf koşuğu.

Hareket halindeki nöbetçi güvenlik güçlerinin güvenlik amacıyla belli yerde dolaşması

Osmanlılarda bilginler (ilmiye) sınıfından olan kimselere verilen aşama.