Divan

1. Divan çağı ozanlarının koşuklarını belli bir düzene göre sıraladıkları yapıt. Örneğin, divanlarda önce kasideler yer alır. Gazeller de uyak sonlarındaki harflere göre abecesel düzenle sıralanır.
2. Saz ozanlarının divan yazını etkisinde kalarak "fâlilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün" ölçüsüyle yazdıkları koşuklar. Halk yazını divanının murabba, muhammes, müseddes, gazel çeşitleri de vardır. Ayrıca hecenin 4+4+4+3 kalıbıyla söylenen koşuklara da bu ad verilir. Dörtlüklerden oluşan divanların uyak şeması şöyledir: aaba-bbba-ccca. Bu şema, ilk dörtlüğün uyak durumuna göre değişebilir.

1. Devlet işleri ile alakalı yüksek düzeydeki devlet adamlarından oluşan en yüksek idari makam.
”Mert dayanır, namert kaçar/Meydan gümbür gümbürlenir/Şahlar şahı divan açar/Meydan gümbür gümbürlenir.” (Köroğlu)
2. Osmanlılarda devlet adamlarının kurduğu, padişahla vezirleri bir araya getiren toplantı yeri, kurul.
3. Şairlerin şiirlerinin toplandığı kitap.
”Eski şairlerin divanını iyi öğreniniz. Çünkü Kur’an-ı Kerim’deki kelimelerin birçoğunun karşılığı bu şiirlerdedir.” (Hz. Ömer)

1. Türk müziğinde kullanılan bir form. Şarkı formu ile benzerlikler taşımakla birlikte, söz ve üslûp bakımından şarkı formundan ayrılır. Halk edebiyatındaki şekli dîvan şiiri formundan kaynaklanmaktadır. Genellikle belirli bir usûl ile ölçülmüş ve ölçülmemiş iki kısımdan oluşur.

2. Türk halk müziğinde hece ve aruzun çeşitli vezin biçimlerini esas alan bir uzun hava türü.

3. Türk halk edebiyatında bir şiir türü.

1. Eskiden yüksek aşamadaki devlet adamlarının kurdukları büyük meclis: Sadrazam divanı, Kazasker divanı vb.
2. Padişahın önünde davaların görüldüğü meclis.

(Divan Edebiyatı) Divan şairlerinin, yerleşmiş bir tertip üzere şiirlerini dizerek meydana getirdikleri eser.(Halk Edebiyatı) Rintçe ve laubali yazılmış gazel.

Sahan adı da verilen bakır yemek kabı. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep)

Yüksek düzeydeki devlet adamlarının kurduğu büyük meclis