engizisyon

Roma Katolik Kilisesi’nin (1232-1820) dine aykırı düşünceyi bastırmak (sözde kafir ve cadıları ortaya çıkarmak) amacıyla kullandığı Ortaçağa özgü mahkemenin adıdır.
Daha çok Dominikenlerin başını çektiği engizitörler 1252 yılından itibaren Papa IV. Innosens’in izniyle kurbanlara işkence yapmaya başlamıştır. Kurban, işkence altında sözde suçu kabullenmek zorunda kalıyor, bir direkte teşhir edilmek, mal varlığına el konulmak, ömür boyu hapse atılmak, hacca gönderilmek veya öldürülmek cezalarından birisini alıyordu.

Katolik inançlarına karşı gelenleri cezalandırmak üzere kurulan kilise yüksek mahkemesi. Engizisyon mahkemeleri ilk olarak 1233’de kurulmuştur. Batı dünyasında uzun zaman faaliyette bulunmuş olan bu mahkemeler, çok sayıda bilim adamı ve düşünürü yargılayarak çeşitli cezalara çarptırmıştır. On dokuzuncu yüzyıla kadar çeşitli Avrupa ülkelerinde varlığını sürdüren engizisyon, kilisenin gücünü kaybetmesi ölçüsünde etkinliğini kaybetmiştir.

[Lat. inquisitio "sorgu" dan] Eskiden, Katoliklerde dine aykırı davrananları araştırıp cezalandırmak üzere kurulmuş kilise mahkemelerine verilen ad.

Ortaçağ'da, Katolikler tarafından, dini" kurallara karşı gelenleri cezalandırmak üzere kurulan kilise mahkemeleri.