Para politikasının uzun dönemli temel amaçlarına (büyüme ve istihdam) yönelik olarak ekonomik birimlerin karar alma süreçlerinde etkili olmayacak ölçüde düşük ve istikrarlı bir enflasyon oranını ifade eder.

Paranın satın alma gücünün, enflasyonist ya da deflasyonist fiyat hareketlerine meydan vermeden, yatırımı, üretimi ve istihdamı sürdürmeye yetecek düzeyde tutulması durumudur.

Bakınız: fiyat kararlılığı